Showing posts with label - Oneohtrix Point Never. Show all posts
Showing posts with label - Oneohtrix Point Never. Show all posts

30 October 2017

Oneohtrix Point Never - Good Time O.S.T.

 To τυρι που σκεπασε με την παροδο του χρονου ιδιωματα οπως το new age, το prog, την pop των 80ς, την italo disco και τα cult soundtracks εχει αρχισει να λιωνει. Απο τη μια η κουλτουρα των επανεκδοσεων που ξεθαψε ο,τι εχει πανω απο 100 views στο youtube και απο την αλλη η μετα-ειρωνικη προσεγγιση της νεοτερης γενιας καλλιτεχνων σε οτιδηποτε "αντικουλ", αποδομησε την εννοια του guilty pleasure. Ποτε δεν πιστευα σ' αυτες τις μαλακιες, εχουμε ηδη πολλους λογους να αυτομαστιγωνομαστε, ας μην το κανουμε και για τη μουσικη.
 Γι' αυτο αλλωστε συμπαθησα τον Daniel Lopatin απ' την αρχη της καριερας του. Η αγαπη του για τον (εξωραισμενο μεσω internet) πολιτισμικο πατο ειναι ειλικρινης, εκτος και αν δεν καταφερα να διακρινω το μειδιαμα του πισω απο το Rifts και το Returnal. Ομως, ακομα και να υπηρχε, στο Good Time εχει εξαφανιστει.
 Το album προφανως χρησιμοποιει κωδικες των soundtracks των 80ς και των 90ς, που πλεον θεωρουνται τα αποσυναγωγα παιδια της κινηματογραφικης μουσικης. Αλλα ακομα και τα ενοχλητικα samples απο τους διαλογους της ταινιας, καταλαμβανουν στρατηγικο χωρο στα ανεβοκατεβασματα της αφηγησης του Oneohtrix Point Never, που κινειται μεταξυ Aνω Midnight Express και Κατω Escape From New York. Παρ' ολα αυτα, συνεργαστηκε με τον Iggy Pop στο πανεμορφο The Pure And The Damned, κερδισε το βραβειο μουσικης επενδυσης στις Καννες και εβαλε τη μουρη του Robert Pattinson σ' αυτο το blog. Τι αλλο πια.

I've always liked Daniel Lopatin's music since Day 1 and I followed him through his peaks and valleys, be it the watery synths of his earlier experiments, the digital sterilization of Returnal, even the preset mash-up of R Plus Seven, which was annoying in a charming way, but I didn't expect something like Good Time.
 As far as I know, the movie is an indie crime drama, which explains why the director picked Lopatin for the scoring. Oneohtrix Point Never's music was always full of cinematic snippets, slowed down beyond recognition. Now, in his most ambitious record so far, everything is where is supposed to be in a hi-fi manner, without losing face to his oldtime fans. He removed his usual tongue-in-cheek moments - his quirks if you will - by letting moody sequencers take the lead. He even transformed himself, from a casual synth dude into a winner of the Cannes soundtrack awards.

Good Time CD/2xLP (Warp - 2017)

01 June 2011

Harald Grosskopf - Synthesist/Re-Synthesist

  Ενω το Synthesist ηχογραφηθηκε στο Βερολινο του '79, δεν διαθετει την σκοτεινη, αστικη αυρα των  albums που εμπνευστηκαν απο τη γερμανικη πρωτευουσα. Ακουγεται καθαρα τευτονικο μεν, ουτοπικο δε. Δεν προκειται να το βρειτε σε λιστες τυπου Krautrocksampler η σε καποια δισκοθηκη μεγαλοσυλλεκτη. Δεν απεκτησε ποτε cult status, δεν εγινε rarity τριψηφιων ποσων, ουτε ανηκει στη σπανια ρατσα των obscurities.
 Τι ωθει λοιπον τη RVNG Intl να επανακυκλοφορησει φετος το ντεμπουτο του Harald Grosskopf μαζι με ενα remix cd απο ονοματα του βεληνεκους των Oneohtrix Point Never, James Ferrarο, Stellar Om Source? Προφανως ο αερινος πειραματισμος του πρωτοτυπου φανταζει επικαιρος στα αυτια του hypnagogic underground. Ξαφνικα τα ραφια του new age θειου με τη καλοχτενισμενη αλογοουρα, το περιποιημενο μουστακι, τα σαλβαρια και τη σχολη yoga μεταμορφωθηκαν στη πιο cool κληρονομια.

Synthesist/Re-Synthesist LP&CD (RVNG Intl. - 2011)

09 August 2010

Oneohtrix Point Never - Hollyr


Η μανια των απανταχου bloggers με τον Daniel Lopatin και το synth project του, Oneohtrix Point Never ειναι πολυ ενοχλητικη. Το hype εχει γινει δυσβασταχτο. Απορω πως ο ιδιος ακομα δεν εχει τρελαθει. Τον βλεπω σε κανα εξαμηνο να αυτοκτονει απο τη πιεση των media, το λεγομενο hypnagogic κινημα να κερδιζει το πρωτο του οσιομαρτυρα και το συνεσταλμενο προσωπο του να φιγουραρει σε μπλουζακια στο Μοναστηρακι. Θα συμβαλλω λοιπον στην επικειμενη καταθλιψη του Lopatin, postαρωντας την ψηφιακη επανακυκλοφορια του Hollyr (κασσετα του 2008). Ζητω προκαταβολικα συγνωμη Daniel, εισαι πολυ συμπαθης, αλλα οι fans σου ειναι πολυ εκνευριστικοι και πρεπει να χαλαρωσουν.

Hollyr Digital Release (Ridge Valley Digital - 2010)
Related Posts with Thumbnails
;