31 July 2010

Beyond Ultra Violence: Uneasy Listening By Merzbow

To πολυδιαστατο ταλεντο του Merzbow, αναλυεται λεπτομερως στο ντοκυμαντερ Beyond Ultra Violence. Μεσα απο την αφηγηματικη ιστορικη αναδρομη, ο σκηνοθετης Aryan Kaganof προσπαθει να μπει μεσα στο μυαλο ενος απο τους μεγαλυτερους πειραματικους μουσικους των τελευταιων 30 ετων και να ανιχνευσει επιρροες, τασεις και σκεψεις. Το οργανωμενο εγκλημα του Masami Akita που περιλαμβανει κακοφωνια, bondage, BDSM, σουρεαλισμο και δικαιωματα των ζωων εξηγειται απο τον ιδιο με την εξης φραση: "Αν η μουσικη ειναι σεξ, τοτε ο θορυβος ειναι πορνογραφια". Αμην.

Beyond Ultra Violence DVD (Directed By Aryan Kaganof - 1998)

Aymrev Erkroz Prevre - Noir Voyage Obstrue De Recontres Difformes


Λατρευω τα ονοματα των groups που οταν παω να τα αναφερω σε καποιο γνωστο για να το παιξω εξυπνος, η εκφορα τους με κανει να ακουστω σαν καθυστερημενος. Το γαλλικο project Aymrev Erkroz Prevre ανηκει στη παραπανω κατηγορια. Ειναι γεννημα της φαντασιας ενος τυπα ονοματι Meldhkwis που ενω εχει βαλει το χερακι του στο χαρτη συντεταγμενων του black industrial/dark ambient, συνεχιζει να δουλευει ως καθηγητης πιανου. Θαυμαζει τον Liszt και τον Scriabin αλλα παραλληλα γοητευεται απο τo black metal. Η πρωτη ακροαση του Noir Voyage Obstrue De Rencontres Difformes ομολογουμενως δεν με εντυπωσιασε. Στη δευτερη αρχισα να διακρινω τμηματα που μου ειχαν διαφυγει και στη τριτη υποκλιθηκα στη δυστοπια που επικαλειται. Αν ο Σατανας οντως βρισκεται στις λεπτομερειες, τοτε το Noir Voyage ειναι πραγματικα διαβολικο.

Noir Voyage Obstrue De Rencontres Difformes CS (Infernal Kommando - 2006)

ANBB - Ret Marut Handshake


Το πρωτο 12ιντσο της απροβλεπτης συνεργασιας του Alva Noto (Carsten Nicolai) και του Blixa Bargeld (Einsturzende Neubauten, πρωην Bad Seeds) ακουγεται σαν το προιον χρονιας συμπαθειας του ενος καλλιτεχνη για τον αλλο. Οι δημοκρατικες διαδικασιες που το χαρακτηριζουν δεν αφηνουν καμμια προσωπικοτητα να ξεχωρισει και ειναι πραγματικα μαγευτικο να ακους τη φωνη του Blixa, ερμαιο της εφευρετικοτητας του Nicolai. Τα συνθετικα beats και η κλινικα αποστειρωμενη παραγωγη, κρατανε ζωντανη την γερμανικη "αυστηρη" μουσικη παραδοση, απο το kraut και τον Conrad Schnitzler μεχρι τους D.A.F. και τους X-Mal Deutschland. Aν καταφεραν αυτο το αποτελεσμα μονο με τη χειραψια που αναφερεται στο τιτλο του 12ιντσου, φανταστειτε τι θα γινει στο full length που θα εχουν γνωριστει καλυτερα.

Ret Marut Handshake 12" (Raster-Noton - 2010)

30 July 2010

Nicole 12 - Substitute


"H Ζιζι οχι μονο δεν προσπαθει να αποφυγει την αμειλικτη βεργα που ο πατερας και Κυριος της χειριζεται με δεξιοτεχνια, κατανεμοντας με καλλιτεχνικο τροπο τις βαθυκοκκινες ραβδωσεις στα δυο φιλντισενια ημισφαιρια, αλλα τουρλωνει ολοενα και περισσοτερο τα μελανιασμενα καπουλια της, μολονοτι σε λιγο αρχιζει να κλαιει σιωπηλα και τα δακρυα της κυλουν στα ροδινα μαγουλα της, στα σαρκωδη χειλη της, στο πηγουνι που προεξεχει ελαφρως. Τα βαρια παιδικα δακρυα σταζουν, τελος, στα δυο της χερια, που γραπωνονται απο το ακουμπιστηρι για να τη βοηθησουν να υποφερει τις απανωτες τσουχτερες βιτσιες της λεπτης βεργας διχως να σφιγγεται απο τον πονο η να εξεγειρεται απερισκεπτα. Ικανοποιημενος απο τον ζηλο που επεδειξε η μετανοουσα δεσποινιδα, ταυτοχρονα ομως ανησυχοντας μηπως οι υπερβολικες του απαιτησεις αποβουν σε βαρος των φυσικων της χαρισματων, αλλα και για να την παρηγορησει δινοντας της μεγαλοψυχα αφεση αμαρτιων, ο γεννητορας της φιλαει πατρικα τα προσφερομενα χειλη της που μισανοιγουν με εμπιστοσυνη, υγρα και απαλα."

(Το αποσπασμα ειναι παρμενο απο το βιβλιο "Ενα Αισθηματικο Μυθιστορημα" του Αλεν Ρομπ-Γκριγιε)

Substitute CD (Freak Animal - 2004)

Vestigial Limb - Immolation Ritual


Σκουριασμενα ηχοτοπια και αποπροσανατολιστικοι θορυβοι. Δεν εχω ακουσει προηγουμενες δουλειες του κυριου Vestigial Limb, παντως το Immolation Ritual ξεδιπλωνεται υπομονετικα χωρις τακτικες εντυπωσιασμου. Τα 3 tracks αφηνονται ερμαια στην τραχεια παραγωγη και στα πολλαπλα στρωματα επεξεργασιας, λες και καθε λουπα που τα αποτελει, φθειρεται συνεχως σε καθε της επαναληψη σαν ενας ζωντανος οργανισμος που πασχιζει να μεινει στη ζωη. Τα μαθηματα που εδωσε ο Chop Shop στο Oxide εχουν αφομοιωθει πληρως.

Immolation Ritual CD-R (Small Doses - 2008)

Merzbow - Lost Paradise


To Lost Paradise ανηκει σχεδον στη σφαιρα του μυθικου. Ειναι μια ταινια που συνεχως διαβαζεις για αυτη, αλλα εισαι σιγουρος πως θα την δεις μονο αν γινεις το γιουσουφακι του Merzbow.Για αυτο και οταν ο φιλος και true Merzhead, Otomo_Hava μου εστειλε link για download, τσακιστηκα και την κατεβασα σε χρονο dt. Ο Akita-san εχει σκηνοθετησει και επενδυσει μουσικα αυτο το πειραματικο film, το οποιο κινηματογραφει μια τελετη seppuku (γνωστοτερη και ως harakiri) με καθε βασανιστικη (για την πρωταγωνιστρια αλλα και τον θεατη) λεπτομερεια. Υπερβολικα gore για να θεωρηθει σινεφιλ, υπερβολικα τεχνικο για να θεωρηθει gore, το Lost Paradise αναγει τον θανατο στην υπερτατη σεξουαλικη πραξη.

Lost Paradise VHS (Directed By Masami Akita - 1990)

29 July 2010

Helm - To An End


Το βινυλιακο ντεμπουτο του βρετανου Luke Younger (Birds Of Delay) κατω απο το ψευδωνυμο Helm, αποτελειται απο δυο μακροσυρτες συνθεσεις για επιμονα tape loops και νοσηρα field recordings, συνοδευομενα απο τα απαραιτητα βομβωδη synths. Εκει ομως που τα περισσοτερα drone projects εκτεινονται ως τον οριζοντα, το συγκεκριμενο ξεκιναει απο εκει και καταληγει να κλεινεται σιγα-σιγα στον εαυτο του, σαν την ηχητικη αναπαρασταση της εσωστρεφειας. Τμηματα του album μπορει να σας φερουν στο μυαλο πρωιμους Nurse With Wound και Organum, αλλα αυτο φυσικα δεν αποτελει και μειονεκτημα, ετσι δεν ειναι?

To An End LP (Alter/Peasant Magik - 2010)

Djwhal Khul - Victim... Or Murderer


Υπαρχει τεραστια σημειολογικη διαφορα μεταξυ των χαρακτηρισμων ¨old-school industrial" και "σκατενια πατιλα". Και οι δυο περιγραφες αποσκοπουν στην χρονικη τοποθετηση του ηχου του album προς περιγραφη, αλλα εκει που η πρωτη αποστασιοποιειται πληρως και βλεπει το θεμα μεσα απο το μεταμοντερνο/ειρωνικο ματι που νομιζει οτι τα εχει δει ολα, η δευτερη ενθουσιαζεται σαν μικρο παιδι που ανακαλυπτει τη διαδραστικοτητα μεταξυ ενος μεγενθυντικου φακου και μιας φωλιας μυρμηγκιων (το ηλιακο φως μπαινει αργοτερα στην εξισωση). Τωρα που το σκεφτομαι καλυτερα, το να χαρακτηρισω το Victim... Or Murderer ως old school industrial ειναι σαν να πιει καποιος 10 μπυρες και αντι να πει το επομενο πρωι οτι "ειναι ακομα σκατα", απλα να πει με cool τροπο "εχω hangover".

Victim... Or Murderer CD (Apollyon Rekordings - 1992)

28 July 2010

Kakerlak - Reproductive Activity Rhythms


Ωμη, αναλογικη harsh βοθριλα με no-fi παραγωγη απο τον αμερικανο Nolan Throop aka Kakerlak (κατσαριδα). Ξεχαστε ατμοσφαιρικες εισαγωγες και κλιμακωτη εξελιξη. Το Reproductive Activity Rhythms σε πεταει μεσα στο macronymph-ικο, ανθυγιεινο περιβαλλον του χωρις προειδοποιησεις. Η πρωτη πλευρα εξερευνει τονικες εξαρσεις περιορισμενου φασματος, ενω η δευτερη αποτελει μια σπουδη πανω στη σκουπιδοαισθητικη. Απο τα λιγα, συγχρονα projects που δικαιολογουν απολυτα το ονομα τους.

Reproductive Activity Rhythms CS (Self Abuse - 2009)

People's Temple Choir - He's Able


Τα πτωματα που βλεπετε στο εξωφυλλο στα αριστερα σας ειναι καποια απο τα 909 θυματα του Jim Jones, ιδρυτη του "Ναου του Λαου", μιας παραθρησκευτικης οργανωσης δικης του επινοησης, που εδρασε στα μεσα του '70. Ο Jones ξεκινησε να πουλαει ταπεινα μαιμουδες (!) απο πορτα σε πορτα για να ενισχυσει οικονομικα το cult του και σιγα-σιγα εξαπλωθηκε σε ολη την Αμερικη, υποσχομενος σε μετα-χιππηδες την ψυχικη γαληνη και την αιωνιοτητα. Στο καζανι της παρανοιας του εβρασε μπασταρδεμενο χριστιανισμο, εκλαικευμενες ανατολιτικες πεποιθησεις, στρατευμενο σοσιαλισμο, αυστηρη πειθαρχια και new age επιφοιτησεις. Οταν η αμερικανικη κυβερνηση ταραχτηκε απο τον αριθμο των πιστων, αρχισε το κυνηγι για να συλλαβει τον Jones, ενω εκεινος ειχε ηδη εγκατασταθει μαζι με μερικες χιλιαδες προσκυνητων του στην μυθικη πλεον Jonestown, ενα κοινοβιακο κρατος εν κρατει. Πανω σε μια κριση πανικου, πειθει τους αβουλους/ηλιθιους ακολουθους του να αυτοκτονησουν μαζικα, πινοντας Kool Aid με κυανιο ως ενδειξη πολιτικης διαμαρτυριας. Λιγο μετα, ο Jones αυτοπυροβολειται και αποκταει εξεχουσα θεση στη pop κουλτουρα. Το παρακατω CD συλλεγει μερικες ηχογραφησεις χλιαρων soul/gospel/pop χαζομαρων απο τη χορωδια του People's Temple, αλλα το πραγματικο φετιχ της ολης υποθεσης ειναι το τελευταιο track με τον ευγλωττο τιτλο Mass Suicide. Ειναι αυτο ακριβως που φανταζεστε. Τωρα που το σκεφτομαι, αρχιζω πλεον να κανω upload ο,τι να' ναι. O καιρος που θα αρχισω να ανεβαζω τσοντες με μαυρους ομοφυλοφιλους ναζι καθυστερημενους νανους ειναι εγγυς!

He's Able CD (Grey Matter - 1993)

27 July 2010

The Cannibal That Walked Free

To τηλεοπτικο ντοκυμαντερ The Cannibal That Walked Free, αφιερωνει 46 λεπτα στην απιστευτη υποθεση του μικροσκοπικου Ιαπωνα Issei Sagawa, που σκοτωσε και εφαγε την Ολλανδη συμμαθητρια του, Renee Hartevelt, στις αρχες του '80 και καταφερε να τη σκαπουλαρει μολις με 34 μηνες ψυχιατρικου εγκλεισμου. Μετα απο την απελευθερωση του, ο Sagawa απολαυσε στιγμες δοξας απο τους συμπατριωτες του, αφου αντιμετωπιστηκε ως εθνικος αντι-σταρ. Πρωταγωνιστησε σε πορνο, εμφανιστηκε σε εκπομπες ως τηλεοπτικος μαιντανος, εγραψε 19 βιβλια για το συμβαν αλλα και δουλεψε ως κριτικος γευσης σε περιοδικο υψηλης αναγνωσιμοτητας! Η παραδοχη του στη καμερα οτι ακομα βλεπει γυναικεια ποδια και φανταζεται τη γευση τους, με κανει να θελω να επικοινωνησω αμεσα με το προξενειο της Ιαπωνιας για περισσοτερες πληροφοριες πιθανης υιοθεσιας του. Ευγε νεε μου.

The Cannibal That Walked Free (Directed By Toby Dye - 2007)

Nefarious Complex - DEMOnology


Τα βασικοτερα εξαγωγιμα προιοντα του Καναδα μαζι με την ξυλεια ειναι η Celine Dion και o Bryan Adams. Μακαρι να μπορουσα να πω το ιδιο και για το project των Nefarious Complex, που εδρασε στα μεσα της δεκαετιας του '90 στο Vancouver, κατω απο τα ρανταρ της industrial διασπορας. Ο ηχος τους παραπεμπει στην ηχητικη δυστοπια της Tesco Organisation (συγκεκριμενα στους Genocide Organ και τους Anenzephalia), με περισσοτερη ορεξη για sampling. Η Αudial Decimation βγαζει απο τη ληθη τα demo τους, τα επανακυκλοφορει σε 100 κασσετες και με βαζει σε σκεψεις για το πως θα ηταν ο κοσμος αν δεν χορευαμε στα παιδικα παρτυ το Summer Of '69 του Adams (ναι, ειμαι 31...) αλλα το Hymn Of A Psycho των σημερινων επιτιμων καλεσμενων του Corrupted Delights.

DEMOnology CS (Audial Decimation - 2009)

26 July 2010

Les Rallizes Denudes - Heavier Than A Death In The Family


H κληρονομια του σημαντικοτερου ιαπωνικου ψυχεδελικου group ολων των εποχων, επιτελους επανεκδοθηκε προσφατα απο την Phoenix σε μια ημι-επισημη, αλλα καλαισθητη εκδοση CD (αναμενουμε εναγωνιως το LP!) και θα αποκαταστησει την ιστορια. Οδηγουμενοι απο τον εγκεφαλο Takashi Mizutani, οι Les Rallizes Denudes, τσακωσαν απο το λαιμο τον ηχο των Velvets του White Light/White Heat και τον επνιξαν μεσα σε κυματα απο reverb και παραμορφωση. Οι δονησεις επηρρεασαν ολοκληρο το ιαπωνικο underground (και ιδιαιτερα τον ηχο της PSF Records), τους Sonic Youth, τους Dead C, το shoegaze και γενικα οτιδηποτε κραταει στα χερια του κιθαρα και μου κραταει ακομα το ενδιαφερον. Ονειρικη μουσικη? Σιγουρα, αλλα για ηρωινομανεις υπνοβατες.


Hanatarash - Live



Πρωτη μερα δουλειας για τον υπογραφοντα μετα απο δυο απαραδεκτες εβδομαδες αδειας.

25 July 2010

The Video Diary Of Ricardo Lopez

Το Corrupted Delights τρελαινεται στο να παρατηρει, να παρουσιαζει και στο τελος να ηρωποιει καθε μορφη αποκλισης απο το φερομενο και ως φυσιολογικο. Εδω λοιπον εχουμε να κανουμε με ενα σχεδον 2ωρο ντοκουμεντο, μονταρισμενο απο 18 ωρες υλικου που δειχνει την πορεια του 21χρονου Ricardo Lopez προς την τρελα, ο οποιος καθ΄ολη τη διαρκεια του 1996, κινηματογραφουσε τις σκεψεις και τους μονολογους του, ενω αρχισε να αποκταει εμμονη με την Bjork. Απεικονισεις καταθλιψης, χαμηλης αυτοεκτιμησης, μαζοχισμου, φυλετικου μισους, μισανθρωπιας, ερωτομανιας και της αναποφευκτης αυτοκτονιας βρισκονται εδω, σε ολο τους το παρηκμασμενο μεγαλειο και περιμενουν ολους εσας τους οφθαλμοπορνους για να τις εκτιμησετε.

The Video Diary Of Ricardo Lopez DVD (Directed By Sami Saif - 2000)

Mania / Bizarre Uproar - Charnel Heap


Ολες οι εμμονες, η εικονογραφια, η αισθητικη και η ηχητικη προσεγγιση τoυ συγχρονου harsh noise/power electronics, κλεισμενη μεσα σε ενα βιαστικα συσκευασμενο vinyl box, πλεγμενο με συρματοπλεγμα και πιτσιλισμενο με αιμα. Αυτο ακριβως ειναι το Charnel Heap, η συνεργασια μεταξυ του αμερικανου θρυλου Mania (Keith Brewer, πρωην Taint) και του φινλανδου κυριου Bizarre Uproar (Pasi Markkula). Bαρελια, κραυγες, παραμορφωση, αγωνια, αποσυνθεση και βια. Toσο καλο που οφειλει να ειναι παρανομο.

Charnel Heap 2xCS (Corrosive Art - 2010)

24 July 2010

V/A - Dokument #6: Rituals


Η μυστηριωδης αυτη κασσετα επεσε στα χερια μου εντελως τυχαια, αφου συμπεριληφθηκε κατα λαθος μεσα σε μια παραγγελια δισκων που εκανα προσφατα. Φυσικα προσφερθηκα να την επιστρεψω, αλλα ο πωλητης αρνηθηκε πολυ ευγενικα να την δεχτει και μαλιστα μου ειπε οτι πρεπει να της δωσω την πρεπουσα σημασια. Οι διαδυκτιακες πληροφοριες που καταφερα να βρω για αυτην ηταν μηδενικες, παρα μονο οτι ανηκει σε μια σειρα του σουηδικου label Private Edition, που επανεκδιδει σε 100 κοπιες αρχειακο υλικο (απο spoken word μεχρι field recordings). Οι 5 τελετες που αποτυπωνονται εδω μεσα λοιπον δεν εχουν τη παραμικρη σχεση με το multi-culti τουρισμο που συνηθως βασανιζει αυτες τις ηχογραφησεις, αλλα χρηζουν ανθρωπολογικου ενδιαφεροντος και δειχνουν τους διαφορετικους τροπους που εφευρισκουν οι ανθρωποι για να λατρεψουν τους θεους και τους δαιμονες τους.

Dokument #6: Rituals CS (Private Edition - 2010)

23 July 2010

Deathkey - Doctrine Of Intolerant Hatred


Ο πιο αμφιλεγομενος τυπας στα power electronics (μαζι με τον Brethren), o κυριος Deathkey, πριν απο 3 μηνες περιπου κυκλοφορησε το νεο album του και σκορπισε τη διχονοια στα στρατοπεδα των forums. Οι μεν, τραβαγαν τα μαλλια τους καθως παρακολουθουσαν ενα ακραια πολιτικοποιημενο προσωπο να απολαμβανει τονους απο hype ενω οι δε, νομιζαν πως βρηκαν το φερεφωνο της ιδεολογιας τους. Βλεποντας αυτο το φαινομενο αποστασιοποιημενα, οφειλω να ομολογησω πως μου χαρισε αρκετες στιγμες γελιου, οι οποιες κοπηκαν στεγνα οταν οντως ακουσα το Doctrine Of Intolerant Hatred. Δολοφονικο P.E./industrial με λυσσασμενα φωνητικα που ακομα και αν απηγγειλαν αποσπασματα απο το βιβλιο αιγαιοπελαγιτικων συνταγων της Αργυρως Μπαρμπαριγου, παλι θα ηταν πειστικα. Aν και τωρα που το σκεφτομαι καλυτερα, αυτο το γεγονος απο μονο του ειναι αρκετο για να κανει καποιον ΤΟΣΟ τσαντισμενο.

Doctrine Of Intolerant Hatred 2xLP (Freak Animal - 2010)

22 July 2010

V/A - Harsh Purification


H αφορμη για 3ο παγκοσμιο πολεμο που ονομαζεται Harsh Purification, ειναι ουσιαστικα 4 CD-R που δειχνουν τις ομοιοτητες και επισημαινουν τις διαφορες μεταξυ των HNW και του παλιου, καλου harsh noise. Tα στατικα τειχη του Vomir, η ασθμαινουσα θορυβομηχανη του An Innocent Young Throat-Cutter (Richard Ramirez), τα παρανοικα S&M cut-ups του Torturing Nurse (o τυπος αυτοαποκαλειται Junky...) και το σπαστικο japanoise του Government Alpha (Yasutoshi Yoshida) κανουν τα παντα για να ανοιξουν νεα οπη στο σωμα σας. Για ψαχτειτε. Τα εχουν καταφερει.

Harsh Purification 4xCD-R (Corrosive Art - 2009)
Disc 1 (An Innocent Young Throat-Cutter)
Disc 2 (Vomir)
Disc 3 (Torturing Nurse)
Disc 4 (Government Alpha)

21 July 2010

Liturgy - Renihilation


Οταν ο φιλος και εραστης της γνησιας σαπιλας, Cocaine Death με σφαλιαρισε λεκτικα στο facebook οταν ανεφερα τον Pyha, μου αντιπροτεινε παραλληλα τους Liturgy ως τη λυση για τις τρεχουσες διαθεσεις μου. Ποσο δικιο ειχε λοιπον! Το Renihilation μετα απο ενα 12ιντσο και κατι σκορπιες κασσετες, αποτελει το ντεμπουτο αυτων των τυπαδων απο το Brooklyn που κανει κλυσμα καφεινης στη τετραμελη μπαντα, αποδομει τις φορμες και την σημειολογια του τυπικου black metal ηχου (αν φυσικα μπορουμε να μιλαμε για κατι τετοιο εν ετει 2010) ενω δειχνει και μια ιδιαιτερη ευαισθησια για τον ελευθερο αυτοσχεδιασμο. Και ολα τα παραπανω χωρις corpse-paint! Η ωρα εφτασε. Θα μπορω πλεον να υμνω το Σατανα στα πλησιεστερα κατσαβραχα χωρις να περναω τη μιση μερα μου μπροστα στο καθρεφτη.

Renihilation CD/LP (20 Buck Spin - 2009)

20 July 2010

Pyha - The Haunted House


Εδω και 3 μερες ακουω ασταματητα το πεμπτο track απο το Haunted House και ακομα δεν μπορω να καταλαβω πως σκατα ενας 14χρονος κορεατης ονοματι Pyha μπορει να συλλαβει τετοια συναισθηματα και πως μπορει να ειναι τοσο ωριμος ετσι ωστε να τα διοχετευσει μεσα απο τη μουσικη του. Το album ηχογραφηθηκε το 2001, διανεμηθηκε στην τοπικη αγορα ως CD-R, φυσικα πηγε απατο μεχρι που το ανακαλυψε ο ιδρυτης της Tumult οταν πηγε διακοπες στην Κορεα και αποφασισε να το επανεκδωσει, δινοντας του την προσοχη που του αξιζει (και ναι, το Terrorizer το ειχε βαθμολογησει με 10/10). Burzumικο black metal, με lo-fi παραγωγη, μεγαλες συνθεσεις, grim ατμοσφαιρα, εμβολιμα field recordings και μια αισθηση οτι κατι μεγαλυτερο συμβαινει κατω απο τα στρωματα της παραμορφωσης. Πραγματικα δεν γνωριζω αν οντως αυτο το αριστουργημα ειναι αποκυημα της δημιουργικοτητας ενος 14χρονου η απλα επεσα θυμα καποιας ακυρης φαρσας των περιοδικων, παντως ξερω οτι το Haunted House ειναι πιο depressive και απο το facebook profile του διευθυντη σας.
The Haunted House CD (Tumult - 2008)

Harmony Korine - Trash Humpers O.S.T.


Το 1938, το περιοδικο Time βιαστηκε να ανακηρυξει τον Αδολφο Χιτλερ ως αντρα της χρονιας, χωρις καν να του δωσουν τον χρονο για να αρχισει τα δικα του. Ετσι και εγω, μετα απο την εμμονη του φιλου Brother Ray με τον σκηνοθετη Harmony Korine (Gummo, Mister Lonely) θα σπευσω να κηρυξω το Trash Humpers ως ταινια του 2010, εχοντας δει μονο το απιστευτο trailer. Το soundtrack του film κυκλοφορησε πριν 2 εβδομαδες περιπου και καθε κοπια του 7ιντσου ηταν διακοσμημενη με τυχαια σκουπιδια (απο λεκεδες μουσταρδας μεχρι σκονη απο σακουλα ηλεκτρικης σκουπας), που αντανακλουν απολυτα τη δυσωδια και τη παθολογια του teaser που θα δειτε παρακατω.

Trash Humpers O.S.T. 7"/CD-R (Drag City - 2010)

19 July 2010

Pan Sonic & Keiji Haino - In The Studio


Τρεις απο τους πιο ακραιους καλλιτεχνες της μουσικης εκφρασης και παραγωγης συγκρουονται για τις αναγκες του "In The Studio". Τα 11 tracks ακουγονται σαν κομματια απο το παζλ του αφηρημενου, σκοτεινου κοσμου του Haino που περικυκλωνεται απο τα καυστικα beats και το ψηφιακο θορυβο των Pan Sonic. Εκει που η προηγουμενη live συνεργασια τους παρατηρουσε οσα συνεβαιναν μακροσκοπικα, εδω το group αποφασιζει να βουτηξει μεσα στη μοριακη δομη του ηχου του. Υπεροχο.

In The Studio 2xLP (Blast First Petite - 2010)

Glenn Branca - The Ascension: The Sequel


Το βραβειο αψυχολογητου comeback μεσα στο 2010 απονεμεται σαφως στον Glenn Branca και στο sequel της σημαντικοτερης συνθεσης του, Ascension, απο το 1981. Τοτε ειχε καταφερει (μαζι με τον Rhys Chatham) να γκρεμισει τα ορια μεταξυ ακαδημαικης και λαικης μουσικης και τοποθετησε την ηλεκτρικη κιθαρα μεσα στους ψηλομυτικους χωρους της Νεας Υορκης. Τωρα απλα, ακουγεται σαν να μιμειται αυτους που στηριξαν κυριολεκτικα την καριερα τους πανω στο Ascension (Sonic Youth, Swans, ΟΛΟΚΛΗΡΟ το post-rock...) και μαλιστα με ενα καθ' ολα διαδικαστικο τροπο. Τα παντα βρισκονται εκει ακριβως που θα επρεπε, αλλα δυστυχως εχει σβηστει καθε ιχνος αυθορμητισμου. Δεν μπορω βεβαια να πω οτι χαθηκε μια ευκαιρια, επειδη δεν περιμενα ποτε κατι καινουργιο απο τον Branca. To χρεος του απεναντι στη συγχρονη μουσικη εχει πληρωθει εδω και πολλα χρονια.

The Ascension: The Sequel CD/LP(Systems Neutralizers - 2010)

18 July 2010

William Basinski - The Disintegration Loops Vol. I


H ανθρωπινη συναισθηματικη παλετα ειναι αυστηρα πεπερασμενη και η καθημερινοτητα κανει τα παντα για να μας το θυμιζει. Σε αυτο ακριβως το σημειο ερχεται η αναγκαιοτητα της τεχνης, επειδη μας δινει τη ψευδαισθηση της διευρυνσης των συναισθηματων. Το Disintegration Loops ειναι ενα μινιμαλιστικο εργο που σιγουρα θα μνημονευεται στα επομενα χρονια ως σημαντικο και η μαγεια του δεν βρισκεται στην εκτελεστικη τεχνικη, αλλα στην ιδιοτητα του να εκμαιευει τη μελαγχολια μεσα απο τον ακροατη και να την μεγενθυνει, μεχρι την πολυποθητη καθαρση.

The Disintegration Loops Vol. I CD (2062 Records - 2001)

The Haters - In The Shade Of Fire


H χορογραφημενη παρανοια που ονομαζεται In The Shade Of Fire κυκλοφορησε αρχικα το 1986 (επανακυκλοφορησε περυσι απο τη Hanson) και αναρτησε το μανιφεστο του G.X. Jupitter Larsen (μοναδικου ουσιαστικα μελους των Haters) ψηλα στη συλλογικη συνειδηση των απανταχου πειραματιστων και ηχητικων τρομοκρατων. H χρηση και η καταχρηση του στερεοφωνικου φασματος, οι παραμορφωμενες ηχητικες πηγες (συνηθως απο καθημερινα αντικειμενα), οι λουπες που καταβροχθιζουν τον εαυτο τους και η νιχιλιστικη εξυμνηση της καταστροφης ειναι πλεον συνηθισμενες τακτικες για τους noise artists, αλλα εδω βρισκονται οι ριζες του κακου. Αν λοιπον δεν σας εξιταρουν ατακες οπως "I am deeply moved everytime I hear a car crash" και "There's nothing more antisocial than conformity" (δια στοματος Larsen), πραγματικα βρισκεστε σε κωμα.


In The Shade Of Fire CD (Hanson - 2009)

16 July 2010

V/A - The Nativity Scene: An Anthology Of Christian Psychedelia & Exploitation


Οι φανατικοι κυκλοφορουν αναμεσα μας και συνηθως βρισκουν τους πιο απιθανους τροπους για να προσηλυτισουν τον ανυποψιαστο νεο. Αυτη η συλλογη στρεφει την προσοχη μας στην συνωμοταξια των κατωτερων θηλαστικων που εγιναν γνωστα στη δεκαετια του '70 και ως Homus Hippicus Christianus, εισχωρησαν στα αδυτα της αμερικανικης lsd υποκουλτουρας και βομβαρδισαν τα μυαλα των καμενων με ψαλμους και δοξασιες. To αποτελεσμα βρισκεται στο album που θα βρειτε παρακατω. Αν λοιπον γνωριζετε προσωπικα εστω και ενα τυπο που αρεσκεται να συχναζει σε free reggae festivals, κυκλοφορει ξυπολητος και δηλωνει πολιτης του κοσμου, θα σας εκλιπαρουσα να τον ταρακουνησετε αμεσα!


The Nativity Scene: An Anthology Of Christian Psychedelia & Exploitation CD-R (Elefantplatte/Feed & Seed Records - 2007)

14 July 2010

V/A - Fur Ilse Koch


Δεξι νεφρο σε ικανοποιητικη κατασταση (ex-) ανταλλασεται ευχαριστως με την συλλογη της Come Organisation, Fur Ilse Koch. To νεφρο διατηρηθηκε για 31 συνεχη ετη μεσα στο φυσικο περιβαλλον του καθως ο κατοχος του το φροντισε χωρις να επιδοθει σε ιδιαιτερες καταχρησεις. H ιδια η Ilse Koch (συζυγος του διοικητη του στρατοπεδου συγκεντρωσης Buchenwald, Karl Koch και συλλεκτης ανθρωπινων μελων απο τα θυματα του αντρα της) θα εκανε παρτυ με αυτη τη προσφορα, ενω οι καλλιτεχνες του album (Nurse With Wound, Whitehouse, Aleister Crowley, Maurizio Bianchi κτλ) ειμαι σιγουρος οτι γνεφουν καταφατικα στην αποφαση μου.Για περαιτερω πληροφοριες, χρησιμοποιηστε το shout box στα δεξια σας.


Fur Ilse Koch LP(Come Organisation - 1982)
(The link is removed due to request)

13 July 2010

Vomir - L' Homme Sature


To τελευταιο album του Γαλλου Vomir (Romain Perrot) δεν διαφερει ουτε στο ελαχιστο απο το προηγουμενο και ειμαι σιγουρος οτι δεν θα διαφερει στο παραμικρο και απο το επομενο δισκο του. Αυτο φυσικα δεν οφειλεται σε ελλειψη ιδεων, αλλα στη καλλιτεχνικη μονομανια που τον χαρακτηριζει. Εδω και 4 χρονια θητευει στα αδιαπεραστα harsh noise walls και μαλιστα εχει προσφερει τοσα στη συγκεκριμενη υποκατηγορια, που τωρα θεωρειται ιθυνων νους πισω απο τον ηχο και την ιδεολογια της. Το L' Homme Sature ακουγεται σαν τον ορισμο των HNW, μια μαυρη τρυπα που βραχυκυκλωνει το χρονικο συνεχες και μουδιαζει σκεψεις και συναισθηματα. Μηδενισμος, απομονωση, κενο.

L' Homme Sature LP (At War With False Noise/Turgid Animal - 2010)

12 July 2010

The Threshold HouseBoys Choir - Form Grows Rampant


Οι τελετες ενηλικιωσης ειναι παρουσες σε ολους τους πολιτισμους. Στη δυση εχει επικρατησει το μοντελο της επισκεψης στο πλησιεστερο οικο ανοχης η το καπνισμα μεσα στις τουαλετες του σχολειου (παρουσια της συμμαθητριας-τροπαιο), ενω στην ανατολη η διαδικασια ειναι πιο επωδυνη. O Peter Christopherson (Throbbing Gristle, Coil, SoiSong) μετα το θανατο του συντροφου του John Balance, κατοικει πλεον μονιμα στη Ταυλανδη οπου και παρευρεθηκε στο Ginjae Festival (τοπικοι εορτασμοι χορτοφαγιας, εξορκισμου πνευματων και υπερβατικων τελετων μυησης νεαρων στην εφηβικη ηλικια). Το ολο εγχειρημα κινηματογραφηθηκε ονειρικα για τις αναγκες του νεου του project (ονοματι Threshold HouseBoys Choir) και παραλληλα ηχογραφησε την μουσικη επενδυση του documentary, που ενω ειναι γεματο απο σκηνες αυτοακρωτηριασμου, scarification και extreme piercing, η σκληροτητα εξομαλυνεται απο το soundtrack που ειναι μια μορφη μεταβιομηχανικης exotica με gamelan ρυθμολογιες. Αν παντως ο ισχυρισμος του Christopherson οτι το uploading του υλικου σε αγνωστους θα επηρεασει αρνητικα το karma μου ειναι αληθης, τοτε ειμαι καταδικασμενος. Αιωνια.

Form Grows Rampant CD & DVD(Threshold House - 2007)


10 July 2010

Deadwood - Ramblack


Ολα τα γνωριμα χαρακτηριστικα ευτυχως βρισκονται στη θεση τους. Μαυρο φοντο, γοτθικη γραμματοσειρα, εσωτεριστικα συμβολα και το artwork του δευτερου album του Σουηδου Daniel Jansson ειναι ετοιμο. To περιεχομενο ειναι πιο σαπιο και απο το απευθυσμενο του Σατανα μπλεκοντας μιερα power electronics, dark ambient σκοταδισμο και black industrial ρουτινες, που ενω θυμιζει κραυγαλεα Brighter Death Now και Steel Hook Prostheses, μια μεταφυσικη δυναμη με διαταζει να βγαλω το σκασμο και απλα να ακουσω. Τα φωνητικα του Maniac (Mayhem, Skitliv) στο τεταρτο track σιγουρα εκαναν τον Εκπτωτο να σκασει υπουλο χαμογελο πριν συνεχισει τα βασανιστηρια στον Μαχατμα Γκαντι και στη Μητερα Τερεζα.

Ramblack CD/LP (Cold Spring - 2008)

09 July 2010

T.O.M.B. - Sacrilegium


Ναι, ναι, ξερω. Εχω γινει γραφικος. Παλι τα ιδια. Industrial/noise/black κτλ. Αλλα δεν αντεξα! Οι τυποι επιμενουν οτι ηχογραφησαν το Sacrilegium μεσα σε μισογκρεμισμενη ψυχιατρικη κλινικη και συν τοις αλλοις εχουν και video (ανθυπο-Blair Witch αισθητικης) για του λογου το αληθες. Σας ευχαριστω για την κατανοηση.


Sacrilegium CS (Todestrieb Records - 2005)



07 July 2010

The Vomit Arsonist - Reciprocation


Χθες το μεσημερι, μια ακρως αντιπαθητικη συναδελφος με ενημερωσε ολο περηφανια οτι στις προσφατες διακοπες της στη Μυκονο, εφαγε αστακομακαροναδα που κοστιζε 120 ευρω. Οι στιγμιαιοι συνειρμοι μου οδηγηθηκαν στη σκηνη του γευματος στο Salo. Κατευθειαν εσπευσα να googlαρω την κομβικη λεξη "vomit" για να δω τι ακριβως συμβαινει στον ανθρωπινο οργανισμο οταν αηδιαζει. Μετα απο μερικες δεκαδες καλογυαλισμενων ιατρικων σημειωσεων, η συντομη ερευνα μου σταματησε οταν βρηκα link για το Reciprocation του αμερικανου Vomit Arsonist (aka Andrew Grant), ο οποιος αηδιαζει προφανως απο το περιβαλλον του και εκτονωνεται παιζοντας σπασμενα power electronics απο το 2006. Η πρωτη ακροαση με εκανε να κατανοησω ακριβως την λειτουργια των πεπτικων αντανακλαστικων.

Reciprocation CS (Danvers State Recordings - 2008)

06 July 2010

Azoikum / Government Alpha - Das Methadonprogramm


Αν η κινητηριος δυναμη πισω απο τα sessions του Das Methadonprogramm ειναι τα σεα που βλεπετε στα αριστερα σας, δεν μπορω να φανταστω τι θα γινοταν στις ηχογραφησεις αν οι καλλιτεχνες ηταν εθισμενοι στο crack. Απο τη μια ο Azoikum (Stefan Widmann) ξυνει τα νυχια του πανω στο πινακα των νευρων μου και απο την αλλη ο Government Alpha (Yasutoshi Yoshida) ειμαι σιγουρος οτι μετακινησε κατα λιγα εκατοστα τις τεκτονικες πλακες που βρισκονται κατω απο το δωματιο μου. Πιο βρωμερο και απο τη μασχαλη του διπλανου σας μεσα στο λεωφορειο. Το noise, το σωστο, το προστυχο.

Das Methadonprogramm CD (Multi National Disaster Records - 2005)

04 July 2010

Come Organisation - Ultra


Τα 4 video magazines που κυκλοφορησαν στις αρχες του '80 απο την Come Organisation (label των Whitehouse) φανταζουν σαν την ονειρωξη καθε serial killer που σεβεται τον εαυτο του. Ενα υπνωτικο collage απο συνεντευξεις των Sutcliffe Jugend και των ιδιων των Whitehouse, live actions απο τους προαναφερθεντες μπλεγμενα με documentaries για το Auscwitz/Birkenau, για τον Charlie Manson και τον Peter Kurten. H ποιοτητα ηχου και εικονας ειναι κακιστη, αλλα δεν θα μπορουσα ποτε να φανταστω αυτο το ντοκουμεντο ψηφιακα επεξεργασμενο. Ο ορισμος της industrial εικονογραφιας.

Throbbing Gristle - Discipline



Η μπαντα που εβαλε την μουσικη μεσα στον ιδιο της το κωλο και ανακυρηχτηκε ως καταστροφεας του πολιτισμου, παρουσιαζεται στο παραπανω video σε ολο της το μεγαλειο.

03 July 2010

Santiago Mutumbajoy - Yage Pinta! Psychedelic Shaman Songs


Στα τελη του '70, ο ανθρωπολογος Michael Taussig επισκεφτηκε τη κολομβιανη περιοχη του Αμαζονιου για να μελετησει τις συμπεριφορες των αυτοχθονων. Η συναντηση του με τον σαμανο Santiago Mutumbajoy θα τον οδηγησει στις θεραπευτικες τελετουργιες της φυλης, στις οποιες θα παρευρεθει ενεργα καταναλωνοντας το ψυχεδελικο φυτο Yage. Το παρον cd αποτυπωνει ηχητικα το ταξιδι και τις παρενεργειες, καθως και τις πολιτιστικες διαφορες των δυο ψυχοναυτων ενω επιτρεπει στον ακροατη/ηδονοβλεψια να ριξει μια μικρη ματια μεσα στη κλειδαροτρυπα των πυλων της ενορασης.


02 July 2010

Antonin Artaud - Pour En Finir Avec Le Judgement De Dieu


Μια απο τις πιο παραγνωρισμενες αλλα και καταραμενες φιγουρες του 20ου αιωνα, ο ποιητης/φιλοσοφος/θεατρικος σκηνοθετης Antonin Artaud, ηχογραφησε το 1947 το Pour En Finir Avec Le Judgement De Dieu για τις αναγκες του κρατικου γαλλικου ραδιοφωνου, αλλα στο τελος λογοκριθηκε και το εργο του δεν μεταδοθηκε ποτε. Ακομα και με τα κυνικα αυτια του 2010 ειναι δυσκολο να μη νιωσεις αμηχανια απο τις κραυγες και τους σουρεαλιστικους μονολογους του Artaud, που βρισκεται σε πολεμο με την ανθρωποτητα και σε εμφυλιο με τον εαυτο του. Ενα ντοκουμεντο μηδενισμου και αφορητης υπαρξιακης αγωνιας.

Brethren - Savage Inequalities


Το Savage Inequalities ειναι ενα απο τα πιο προβοκατορικα album της τρεχουσας δεκαετιας. Τα περισσοτερα reviews που ετυχε να διαβασω εσπευσαν να καταδικασουν τις ακραιες πολιτικες πεποιθησεις του αμερικανου David Rodgers (aka Brethren) και δεν μπορω να διαφωνησω μαζι τους, αλλα σιγουρα δεν θα παρω μερος και στο κυνηγι μαγισσων που βαζει στο ιδιο καζανι ολη την power electronics/industrial σκηνη. Ισως ομως σκοπος αυτου του cd να μην ειναι το ρατσιστικο μισος, αλλα η αποδειξη της φιλελευθερης υποκρισιας και της υπαρξης taboo ακομα και σε κυκλους που συστηνονται ως ακραιοι και ανοιχτομυαλοι.

Savage Inequalities CD (Freak Animal - 2005)
Related Posts with Thumbnails
;